Οφέλη Θηλασμού

1. Όπως είπαμε ήδη, το μητρικό γάλα είναι η ιδανική διατροφή για τα μωρά. Το μητρικό γάλα περιέχει όλα όσα χρειάζεται το μωρό για τους πρώτους 6 μήνες της ζωής του, στις σωστές αναλογίες. Η σύνθεσή του μάλιστα αλλάζει ανάλογα με τις μεταβαλλόμενες ανάγκες του μωρού, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα ζωής.
Κατά τις πρώτες ημέρες μετά τη γέννηση, το στήθος της μητέρας παράγει ένα παχύρρευστο και κιτρινωπό υγρό που ονομάζεται πρωτόγαλα. Είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες, αντισώματα και χαμηλό σε σάκχαρα. Είναι πραγματικά μια θαυματουργή τροφή, που δεν μπορεί να αντικατασταθεί από το εμπορικό βρεφικό γάλα, και βοηθά στην ανάπτυξη του ανώριμου πεπτικού συστήματος του νεογέννητου. Μετά τις πρώτες ημέρες, το στήθος αρχίζει να παράγει μεγαλύτερες ποσότητες γάλακτος, καθώς το στομάχι του μωρού μεγαλώνει.
Το μόνο πράγμα που μπορεί να λείπει από το μητρικό γάλα είναι η βιταμίνη D. Αν η μητέρα δεν έχει πολύ υψηλή πρόσληψη βιταμίνης D (και οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε, παρότι ζούμε σε χώρα με μεγάλη ηλιοφάνεια), το μητρικό γάλα της δεν θα περιέχει αρκετή. Συνήθως συνιστώνται σταγόνες βιταμίνης D για το βρέφος ή συμπλήρωμα για την ίδια τη μητέρα σε υψηλές δόσεις, σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού της, εφόσον αυτή δεν επιθυμεί τη χορήγηση συμπληρώματος στο βρέφος.

2. Το μητρικό γάλα περιέχει σημαντικά αντισώματα, που βοηθούν το μωρό να καταπολεμήσει ιούς και βακτήρια, κάτι που είναι κρίσιμο σε αυτούς τους ευαίσθητους πρώτους μήνες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα, όπως προανάφερα, για το πρωτόγαλα. Το πρωτόγαλα παρέχει υψηλές ποσότητες ανοσοσφαιρίνης Α (IgA), καθώς και διάφορα άλλα αντισώματα. Η IgA προστατεύει το μωρό από το να αρρωστήσει σχηματίζοντας ένα προστατευτικό στρώμα στη μύτη, το λαιμό και το πεπτικό σύστημα του μωρού. Το εμπορικό βρεφικό γάλα δεν παρέχει καμία αντισωματική προστασία στα μωρά.

3. Ο μητρικός θηλασμός μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για κάποιες ασθένειες. Ο αποκλειστικός μητρικός θηλασμός, που σημαίνει ότι το βρέφος λαμβάνει μόνο μητρικό γάλα (άρα ούτε χαμόμηλο, ούτε νερό) για το πρώτο εξάμηνο της ζωής του, είναι ιδιαίτερα ευεργετικός. Μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο του μωρού για πολλές ασθένειες και νοσήματα, όπως:

• Λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος και μέση ωτίτιδα. Ο κίνδυνος νοσηλείας για λοιμώξεις των κατώτερων αναπνευστικών οδών κατά τον πρώτο χρόνο μειώνεται κατά 72%, εάν τα βρέφη θηλάζουν αποκλειστικά για περισσότερο από 4 μήνες. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα βρέφη που θήλασαν μόνο για 4 έως 6 μήνες είχαν τετραπλάσιο κίνδυνο πνευμονίας σε σύγκριση με τα βρέφη που θήλασαν για περισσότερο από 6 μήνες. Η σοβαρότητα (διάρκεια νοσηλείας και απαιτήσεις σε οξυγόνο) της βρογχιολίτιδας από τον αναπνευστικό συγκυτιακό ιό μειώνεται κατά 74% στα βρέφη που θήλασαν αποκλειστικά για 4 μήνες σε σύγκριση με τα βρέφη που δεν θήλασαν ποτέ ή μόνο μερικώς. Οποιασδήποτε μορφής μητρικός θηλασμός (δηλαδή ακόμα και η μικτή διατροφή, όπου η μητέρα θηλάζει σε κάποια γεύματα και σε άλλα δίνει εμπορικό βρεφικό γάλα) σε σύγκριση με την αποκλειστική σίτιση με εμπορικό βρεφικό γάλα θα μειώσει τη συχνότητα εμφάνισης μέσης ωτίτιδας κατά 23%. Ο αποκλειστικός θηλασμός για περισσότερο από 3 μήνες μειώνει τον κίνδυνο μέσης ωτίτιδας κατά 50%. Τα σοβαρά κρυολογήματα, οι λοιμώξεις του αυτιού και του λαιμού εμφανίζονταν μειωμένες κατά 63% στα βρέφη που θήλασαν αποκλειστικά για 6 μήνες.
• Λοιμώξεις του εντέρου. Ο θηλασμός συνδέεται με μειωμένες λοιμώξεις του εντέρου, γαστρεντερίτιδες και διάρροιες. Οποιασδήποτε μορφής μητρικός θηλασμός σχετίζεται με 64% μείωση της συχνότητας εμφάνισης μη ειδικών λοιμώξεων του γαστρεντερικού συστήματος και η επίδραση αυτή διαρκεί για 2 μήνες ακόμα και μετά τη διακοπή του θηλασμού.
• Βλάβη των εντερικών ιστών. Η σίτιση των πρόωρων μωρών με μητρικό γάλα συνδέεται με μείωση της συχνότητας εμφάνισης νεκρωτικής εντεροκολίτιδας (οξεία νέκρωση του βλεννογόνου του εντέρου). Τέσσερις κλινικές μελετες που πραγματοποιήθηκαν κατά την περίοδο 1983-2005, υποστηρίζουν το συμπέρασμα ότι η σίτιση των πρόωρων βρεφών με μητρικό γάλα σχετίζεται με σημαντική μείωση (58%) της επίπτωσης της νεκρωτικής εντεροκολίτιδας. Μια πιο πρόσφατη μελέτη σε πρόωρα βρέφη που τρέφονταν αποκλειστικά με μητρικό γάλα, σε σύγκριση με εκείνα που τρέφονταν και με προϊόντα βρεφικής διατροφής με βάση το αγελαδινό γάλα, σημείωσε μείωση της νεκρωτικής εντεροκολίτιδας κατά 77%. Ένα στα 10 περιστατικά νεκρωτικής εντεροκολίτιδας θα μπορούσε να αποφευχθεί, εάν 10 βρέφη λάμβαναν αποκλειστική διατροφή με ανθρώπινο γάλα. Ένα στα 8 περιστατικά σοβαρής νεκρωτικής εντεροκολίτιδας (που απαιτεί χειρουργική επέμβαση ή ήταν θανατηφόρος) θα μπορούσε να αποφευχθεί, εάν 8 βρέφη λάμβαναν αποκλειστική διατροφή με ανθρώπινο γάλα.
• Σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου (SIDS). Ο μητρικός θηλασμός συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης SIDS, ιδίως όταν είναι αποκλειστικός. Μελέτες σημειώνουν ότι ο θηλασμός σχετίζεται με 36% μειωμένο κίνδυνο SIDS. Το 21% της βρεφικής θνησιμότητας στις ΗΠΑ έχει αποδοθεί, εν μέρει, στο αυξημένο ποσοστό SIDS σε βρέφη που δεν είχαν θηλάσει ποτέ. Η θετική επίδραση του θηλασμού στα ποσοστά SIDS είναι ανεξάρτητη από τη θέση ύπνου και επιβεβαιώθηκε σε μια μεγάλη μελέτη ελέγχου περιπτώσεων βρεφών που κοιμούνται σε ύπτια θέση. Έχει υπολογιστεί ότι περισσότερες από 900 ζωές βρεφών ετησίως μπορούν να σωθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, εάν το 90% των μητέρων θήλαζαν αποκλειστικά για 6 μήνες. Στις 42 αναπτυσσόμενες χώρες, στις οποίες συμβαίνει το 90% των παιδικών θανάτων στον κόσμο, ο αποκλειστικός θηλασμός για 6 μήνες και ο απογαλακτισμός μετά από 1 έτος είναι η πιο αποτελεσματική παρέμβαση, με δυνατότητα πρόληψης περισσότερων από 1 εκατομμύριο βρεφικών θανάτων ετησίως, που ισοδυναμεί με την πρόληψη του 13% της παιδικής θνησιμότητας στον κόσμο.
• Αλλεργικές ασθένειες. Ο θηλασμός συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο άσθματος, ατοπικής δερματίτιδας και εκζέματος. Υπάρχει μια προστατευτική επίδραση του αποκλειστικού θηλασμού για 3 έως 4 μήνες στη μείωση της επίπτωσης του κλινικού άσθματος, της ατοπικής δερματίτιδας και του εκζέματος, κατά 27% σε βρέφη χαμηλού κινδύνου και έως 42% σε βρέφη με θετικό οικογενειακό ιστορικό.
• Φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου. Τα μωρά που θηλάζουν είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν νόσο του Crohn και ελκώδη κολίτιδα. Ο μητρικός θηλασμός σχετίζεται με 31% μείωση του κινδύνου εμφάνισης φλεγμονώδους νόσου του εντέρου στην παιδική ηλικία. Η προστατευτική επίδραση θεωρείται ότι προκύπτει από την αλληλεπίδραση της ανοσοτροποποιητικής δράσης του ανθρώπινου γάλακτος και της υποκείμενης γενετικής ευαισθησίας του βρέφους. Επίσης τα διαφορετικά είδη εντερικών βακτηρίων που αποικίζουν τα βρέφη που θηλάζουν, σε σχέση με βρέφη που τρέφονται με εμπορικό βρεφικό γάλα, μπορεί να συμβάλλουν στην θετική αυτή επίδραση του ανθρώπινου γάλακτος.
• Κοιλιοκάκη. Υπάρχει μείωση κατά 52% του κινδύνου εμφάνισης κοιλιοκάκης στα βρέφη που θήλαζαν κατά τη στιγμή της έκθεσης στη γλουτένη. Συνολικά, υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της αυξημένης διάρκειας του θηλασμού και του μειωμένου κινδύνου κοιλιοκάκης, όταν μετράται η παρουσία των αντισωμάτων κοιλιοκάκης. Ο κρίσιμος προστατευτικός παράγοντας δεν φαίνεται να είναι ο χρόνος έκθεσης στη γλουτένη, αλλά η προστατευτική δράση του θηλασμού κατά τη στιγμή της αρχικής πρόσληψης γλουτένης. Έτσι, τα τρόφιμα που περιέχουν γλουτένη θα πρέπει να εισάγονται στη διατροφή όταν το βρέφος λαμβάνει μόνο μητρικό γάλα και όχι εμπορικό βρεφικό γάλα ή άλλα προϊόντα βόειου γάλακτος.
• Σακχαρώδης Διαβήτης. Ο θηλασμός συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης ινσουλινοεξαρτώμενου διαβήτη (τύπου 1 και) μη ινσουλινοεξαρτώμενου (τύπου 2) διαβήτη. Έχει αναφερθεί μείωση έως και 30% στη συχνότητα εμφάνισης του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 για τα βρέφη που θήλασαν αποκλειστικά για τουλάχιστον 3 μήνες, αποφεύγοντας έτσι την έκθεση στην πρωτεΐνη του αγελαδινού γάλακτος. Εχει υποστηριχθεί ότι ο πιθανός μηχανισμός στην ανάπτυξη του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 είναι η έκθεση του βρέφους στη β-λακτοσφαιρίνη του αγελαδινού γάλακτος, η οποία διεγείρει μια ανοσοδιαμεσολαβούμενη διαδικασία διασταυρούμενης αντίδρασης με τα β-κύτταρα του παγκρέατος, που παράγουν την ινσουλίνη. Τέλος, αναφέρεται μείωση κατά 40% της επίπτωσης του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, η οποία ενδεχομένως αντανακλά τη μακροπρόθεσμη θετική επίδραση του μητρικού θηλασμού στον έλεγχο του βάρους και στην αυτορρύθμιση της σίτισης.
• Παιδική λευχαιμία. Ο μητρικός θηλασμός συνδέεται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης παιδικής λευχαιμίας. Υπάρχει μείωση της λευχαιμίας που συσχετίζεται με τη διάρκεια του θηλασμού. Διαπιστώνεται μείωση 20% στον κίνδυνο οξείας λεμφοκυτταρικής λευχαιμίας και 15% στον κίνδυνο οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας σε βρέφη που θηλάζουν για 6 μήνες ή περισσότερο. Ο θηλασμός για λιγότερο από 6 μήνες παραμένει προστατευτικός αλλά σε μικρότερα ποσοστά (μεταξύ 12% και 10%).

4. Το μητρικό γάλα προάγει το υγιές βάρος του μωρού. Ο θηλασμός προάγει την υγιή αύξηση του βάρους και συμβάλλει στην πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας. Επειδή τα ποσοστά παχυσαρκίας είναι σημαντικά χαμηλότερα στα βρέφη που θηλάζουν, οι εθνικές εκστρατείες για την πρόληψη της παχυσαρκίας ξεκινούν με την υποστήριξη του μητρικού θηλασμού. Υπάρχει μια μείωση κατά 15% έως 30% στα ποσοστά παχυσαρκίας των εφήβων και των ενηλίκων, που θήλασαν στη βρεφική ηλικία, σε σύγκριση με αυτούς που δεν έλαβαν μητρικό γάλα. Οι μελέτες δείχνουν συσχέτιση του μητρικού θηλασμού με χαμηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος, υψηλότερη συγκέντρωση καλών λιποπρωτεϊνών (υψηλής πυκνότητας) στους ενήλικες, ανάπτυξη διαφορετικών βακτηρίων του εντέρου, τα οποία μπορεί να επηρεάζουν την αποθήκευση λίπους, και περισσότερη λεπτίνη, μια ορμόνη-κλειδί για τη ρύθμιση της όρεξης και της αποθήκευσης λίπους. Η διάρκεια του θηλασμού σχετίζεται επίσης αντιστρόφως ανάλογα με τον κίνδυνο παχυσαρκίας- κάθε μήνας θηλασμού σχετίζεται με μείωση του κινδύνου κατά 4%. Τέλος, τα μωρά που θηλάζουν αυτορρυθμίζουν την πρόσληψη γάλακτος. Τρώνε μόνο μέχρι να ικανοποιήσουν την πείνα τους, γεγονός που τα βοηθά να αναπτύξουν υγιή διατροφικά πρότυπα.

5. Ο θηλασμός μπορεί να κάνει τα παιδιά πιο έξυπνα. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει διαφορά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου μεταξύ των μωρών που θηλάζουν και των μωρών που τρέφονται με συνθετικό γάλα. Η διαφορά αυτή μπορεί να οφείλεται στη σωματική εγγύτητα, το άγγιγμα και την οπτική επαφή του μωρού με τη μητέρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού, καθώς και στα περιεχόμενα στο μητρικό γάλα θρεπτικά συστατικά.
Μελέτες, επίσης, δείχνουν ότι τα μωρά που θηλάζουν έχουν υψηλότερες βαθμολογίες στα τεστ νοημοσύνης και είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν προβλήματα συμπεριφοράς ή να έχουν μαθησιακές δυσκολίες, καθώς μεγαλώνουν. Ωστόσο, τα πιο εμφανή και σημαντικά αποτελέσματα παρατηρούνται στα πρόωρα μωρά, τα οποία έχουν υψηλότερο κίνδυνο για αναπτυξιακά προβλήματα.

1. Ο θηλασμός μπορεί να βοηθήσει στην απώλεια βάρους. Ενώ μερικές γυναίκες φαίνεται να παίρνουν βάρος κατά τη διάρκεια του θηλασμού, άλλες φαίνεται να χάνουν αβίαστα βάρος. Ο θηλασμός όντως καίει περισσότερες θερμίδες, και μετά από 3 μήνες θηλασμού, πιθανότατα παρατηρείται αύξηση στην καύση λίπους σε σύγκριση με μη θηλάζουσες μητέρες, έστω και αν η διαφορά δεν είναι σημαντική. Οι μελέτες σχετικά με τη συνολική επίδραση του μητρικού θηλασμού στην επιστροφή των μητέρων στο αρχικό βάρος τους πριν από την εγκυμοσύνη δεν είναι πειστικές, δεδομένου του μεγάλου αριθμού διαφορετικών παραγόντων που παίζουν ρόλο στην απώλεια βάρους (διατροφή, δραστηριότητα, αρχικό βάρος σώματος, εθνικότητα). Σε μια μελέτη με περισσότερες από 14.000 γυναίκες μετά τον τοκετό, οι μητέρες που θήλασαν αποκλειστικά για περισσότερο από 6 μήνες ζύγιζαν 1,38 kg λιγότερο από εκείνες που δεν θήλασαν.

2. Ο θηλασμός βοηθά τη μήτρα να συσταλεί (να επιστρέψει στο αρχικό της μέγεθος). Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η μήτρα μεγαλώνει πάρα πολύ, αυξανόμενη από το μέγεθος ενός αχλαδιού, μέχρι να καλύψει σχεδόν ολόκληρο τον χώρο της κοιλιάς. Μετά τον τοκετό, η μήτρα περνά από μια διαδικασία που ονομάζεται αναδίπλωση, η οποία τη βοηθά να επιστρέψει στο προηγούμενο μέγεθος της. Η ωκυτοκίνη, μια ορμόνη που αυξάνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, βοηθά στην προώθηση αυτής της διαδικασίας. Το σώμα μας εκκρίνει μεγάλες ποσότητες ωκυτοκίνης κατά τη διάρκεια του τοκετού, για να βοηθήσει στον τοκετό και να μειώσει την αιμορραγία. Η ωκυτοκίνη αυξάνεται επίσης κατά τη διάρκεια του θηλασμού, για να βοηθήσει την ψυχικό – συναισθηματική σύνδεση της μητέρας με το νέο της μωράκι. Μελέτες έχουν επίσης δείξει, ότι οι μητέρες που θηλάζουν, έχουν γενικά λιγότερη απώλεια αίματος μετά τον τοκετό και ταχύτερη αναδίπλωση της μήτρας.

3. Οι μητέρες που θηλάζουν έχουν μικρότερο κίνδυνο κατάθλιψης. Η επιλόχεια κατάθλιψη είναι ένας τύπος κατάθλιψης που μπορεί να αναπτυχθεί λίγο μετά τον τοκετό. Οι γυναίκες που θηλάζουν, φαίνεται ότι έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν επιλόχεια κατάθλιψη, σε σύγκριση με τις μητέρες που απογαλακτίζουν νωρίς ή δεν θηλάζουν. Σύμφωνα με μια μεγάλη μελέτη σχετικά με την κακοποίηση και παραμέληση παιδιών από μητέρες, διαπιστώθηκε ότι το ποσοστό κακοποίησης/παραμέλησης ήταν σημαντικά αυξημένο για τις μητέρες που δεν θήλαζαν, σε αντίθεση με εκείνες που θήλαζαν.
Ωστόσο, όσες μητέρες εμφανίζουν επιλόχειο κατάθλιψη νωρίς μετά τον τοκετό, είναι επίσης πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν προβλήματα με τον θηλασμό και να θηλάσουν για μικρότερη διάρκεια. Εάν έχετε συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης, ενημερώστε τον γιατρό σας το συντομότερο δυνατό.

4. Ο θηλασμός μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων ασθενειών
Ο θηλασμός φαίνεται να παρέχει στις γυναίκες μακροπρόθεσμη προστασία κατά του καρκίνου και διαφόρων ασθενειών. Ο συνολικός χρόνος που θηλασμού συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού, του ενδομητρίου και των ωοθηκών.
Οι γυναίκες που θηλάζουν έχουν χαμηλότερο κίνδυνο για:

• Υψηλή αρτηριακή πίεση
• Υψηλή χοληστερίνη στο αίμα
• Καρδιακές παθήσεις
  Σε μια διαχρονική μελέτη σε περισσότερες από 139.000 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, οι γυναίκες με ιστορικό συνολικής διάρκειας μητρικού θηλασμού από 12 έως 23 μήνες, είχαν σημαντική μείωση της υπέρτασης, της υπερλιπιδαιμίας της καρδιαγγειακής νόσου και του διαβήτη.
• Διαβήτη τύπου 2. Σε μητέρες χωρίς ιστορικό διαβήτη κύησης, η διάρκεια του θηλασμού συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Για κάθε έτος θηλασμού, ο κίνδυνος μειώνεται κατά 4% έως 12%. Ωστόσο δεν παρατηρήθηκε καμία ευεργετική επίδραση του θηλασμού σε μητέρες που είχαν ήδη διαγνωστεί με διαβήτη κύησης.
• Ρευματοειδή αρθρίτιδα. Μια διαχρονική μελέτη παρατήρησε μια αντίστροφη σχέση μεταξύ της συνολικής διάρκειας του θηλασμού κατά τη διάρκεια της ζωής και της ανάπτυξης ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Εάν η συνολική διάρκεια του θηλασμού στη ζωή μιας γυναίκας υπερέβαινε τους 12 μήνες, ο σχετικός κίνδυνος εμφάνισης ρευματοειδούς αρθρίτιδας ήταν 0,8, ενώ εάν η συνολική διάρκεια του θηλασμού ήταν μεγαλύτερη από 24 μήνες, ο σχετικός κίνδυνος εμφάνισης ρευματοειδούς αρθρίτιδας ήταν 0,5.
• Καρκίνο μαστού και ωοθηκών. Η συνολική διάρκεια του θηλασμού συσχετίζεται επίσης με μείωση τόσο του καρκίνου του μαστού (κυρίως προεμμηνοπαυσιακού), όσο και του καρκίνου των ωοθηκών. Η συνολική διάρκεια θηλασμού άνω των 12 μηνών σχετίζεται με μείωση κατά 28% του καρκίνου του μαστού και κατά 37% του καρκίνου των ωοθηκών. Κάθε έτος θηλασμού έχει υπολογιστεί ότι οδηγεί σε μείωση κατά 4,3% του καρκίνου του μαστού. Κάθε αύξηση της διάρκειας του θηλασμού κατά 1 μήνα σχετίζεται με 2% μείωση του καρκίνου των ωοθηκών.
• Καρκίνος του ενδομητρίου. Μια μετα-ανάλυση από την Κοινοπραξία Επιδημιολογίας του Καρκίνου του Ενδομητρίου αποκάλυψε ότι οποιοσδήποτε θηλασμός σχετίζεται με μείωση κατά 11% του καρκίνου του ενδομητρίου. Η μεγαλύτερη διάρκεια του θηλασμού σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο- για παράδειγμα, μια μητέρα με συνολική διάρκεια θηλασμού μεγαλύτερη των 36 μηνών (συνολικά) είχε μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του ενδομητρίου κατά 33%.
• Καρκίνος του θυρεοειδούς. Μια μετα-ανάλυση 9 μελετών αποκάλυψε ότι ο θηλασμός σχετιζόταν με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του θυρεοειδούς κατά 9% και για κάθε αύξηση του θηλασμού κατά 1 μήνα, ο κίνδυνος μειωνόταν κατά 2%.

5. Ο θηλασμός μπορεί να σταματήσει την έμμηνο ρύση (περίοδο)
Ο συνεχής θηλασμός μπορεί να διακόψει την ωορρηξία και την έμμηνο ρύση. Η αναστολή των εμμηνορροϊκών κύκλων μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ο τρόπος της φύσης να εξασφαλίσει ότι υπάρχει κάποιο χρονικό διάστημα μεταξύ των εγκυμοσύνων. Μπορούμε να θεωρήσουμε αυτή την αλλαγή ως ένα επιπλέον όφελος, καθώς, ενώ η μητέρα απολαμβάνει πολύτιμο χρόνο με το νεογέννητο, η περίοδος είναι ένα πράγμα λιγότερο για το οποίο χρειάζεται να ανησυχεί. Με τη διακοπή όμως της περιόδου και της ωορρηξίας μειώνεται και ο ορμονικός ερεθισμός του στήθους, γεγονός που προστατεύει επίσης από τον καρκίνο του μαστού!

6. Ο θηλασμός εξοικονομεί χρόνο και χρήμα
Στο τέλος της λίστας, ο θηλασμός είναι ως επί το πλείστο δωρεάν, αν εξαιρέσουμε τα έξοδα για τυχόν συμβουλές γαλουχίας από επαγγελματίες ή για αντλίες στήθους, αν και όποτε τυχόν χρειαστούν. Επιλέγοντας μια μητέρα να θηλάσει, δεν θα χρειαστεί να:

• ξοδεύει χρήματα για συνθετικό γάλα
• να υπολογίζει πόσο γάλα πρέπει να πίνει το μωρό της καθημερινά
• να ξοδεύει χρόνο για τον καθαρισμό και την αποστείρωση των μπιμπερό
• να αναμειγνύει σκόνη γάλακτος και να ζεσταίνει τα μπιμπερό στη μέση της νύχτας (ή της ημέρας)
• να βρει τρόπους για να ζεσταίνει τα μπιμπερό, ενώ βρίσκεστε εκτός σπιτιού ή εν κινήσει

Το μητρικό γάλα είναι πάντα στη σωστή θερμοκρασία και έτοιμο για κατανάλωση.
Μια λεπτομερής ανάλυση παιδιατρικού κόστους κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αν το 90% των μητέρων στις ΗΠΑ θήλαζαν αποκλειστικά για 6 μήνες, θα υπήρχε εξοικονόμηση 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Σημειωτέο ότι, η εξοικονόμηση αυτή δεν περιλαμβάνει τις εξοικονομήσεις που σχετίζονται με τη μείωση των απουσιών των γονέων από την εργασία τους ή τους θανάτους ενηλίκων από ασθένειες που αποκτήθηκαν στην παιδική ηλικία, όπως το άσθμα, ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 ή οι παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Στρατηγικές που αυξάνουν τον αριθμό των μητέρων που θηλάζουν αποκλειστικά για περίπου 6 μήνες θα είχαν μεγάλο οικονομικό όφελος σε εθνικό επίπεδο.